انتخاب محيط مناسب براي مانت هاي پلاستيكي اهميت زيادي دارد. ماده مورد استفاده بايد داراي خواص و ويژگي هاي زير باشد:
- نمونه هايي كه به حرارت و اعمال فشار حساس هستند را بايد با استفاده از مانت سرد مانت نمود.
- جنس ماده بايد به گونه اي باشد كه به نمونه آسيب وارد نكند (مثلا موجب خوردگي آن نشود).
- در مورد مانت سرد نيز ميزان گرماي توليد شده طي واكنش پليمريزاسيون مي تواند در مورد برخي مواد قابل توجه باشد لذا در انتخاب رزين هاي مانت سرد نيز بايد توجه كافي نمود.
- ماده مورد استفاده بايد در مقابل محلول هاي اچ مقاومت شيميايي داشته باشد.
- در صورت نياز به بررسي سطح نمونه بايد از موادي بهره گرفت كه علاوه بر سختي لازم، چسبندگي خوبي با نمونه داشته باشند.
- براي الكتروپوليش يا بررسي SEM بايد از مانت هاي هادي استفاده كرد ( افزودن پودر مس يا آهن به رزين)
- سختي و به عبارت بهتر نرخ سايش ماده مانت بايد قابل مقايسه با نرخ سايش نمونه باشد. در غير اينصورت اگر ماده نرم و نمونه سخت باشد ماده مانت سائيده شده درحالي كه نمونه به صورت برجستگي بر جاي خود باقي مي ماند و بالعكس.
- به طور كلي نرخ سايش ترموست ها معادل نرخ سايش فلزات آهني و غير آهني است و ترموپلاستها را تنها بايد در مورد فلزات نرم استفاده كرد با اين حال با افزودن فيلرهايي مانند آلومينيم مي توان نرخ سايش را كنترل كرد.
