مجله آنلاین متالوگرافی

پس از پولیش

• تعيين نوع و ميزان ذرات ناخالصي در فولادها(اندازه گيري تميزي فولاد مطابق با استانداردهاي ASTM E45 و DIN 50602

اندازه گیری میزان ناخالصی ها در فولادها:

استاندارد ASTM E45: شش مقطع به مساحت mm²160 در جهت نورد بايد آماده سازي و طبق الگوي شكل فوق بررسي شود.

A-Sulfide Type, B-Alumina Type, C-Silicate Typ eand D-Globular Oxide Type

H:Hwavy ضخيم(ضخامت بيشتر از µm 30)

 T:Thin نازك (ضخامت كمتر از µm  10 )

( Method A (Worst Fields

Method B (Length)

 Method C (Oxides and Silicates)

 Method D (Low Inclusion Content)

 Method E (SAM Rating)( reflects the severity and frequency of occurrence of the larger B- and D-Type inclusions)

استاندارد DIN 50602: سطح كل مورد بررسي mm²1000

آخال نوع SS: آخال سولفيدي كشيده شده

آخال نوع OA: آخال اكسيدي تكه تكه (اكسيد آلومينيم)

آخال نوع OS: آخال اكسيدي كشيده شده(سيليكات)

آخال نوع OG: آخال اكسيدي كروي

متد M: حداكثر تعداد ناخالصي

متد K: K1 و K4(سهل گيرانه ترين متد)

مراحل:

• محاسبه تعداد هر يك از آخال هاي موجود در مقطع مورد بررسي و ثبت اين تعداد در محل مربوطه در جدول(مثلا جدول ۷ براي متد K4) با توجه به پارامترهاي Rating Number(سطرهاي ۰ تا ۸) و طول يا قطر(در OG) آخال در ستون هاي ۱،۳،۶ يا ۸ در Diagram Plate No.1 و f_g مربوطه
• ضرب هريك از اعداد ثبت شده(تعداد هرنوع ناخالصي) در f_g آن ستون و ثبت مجموع اين حاصلضرب ها در ستون هاي آخري
• جمع اعداد دو ستون آخر، محاسبه Total Index و Overal Total Index
• محاسبه سطح هريك از ۶ مقطع مورد بررسي و نيز مجموع اين سطوح و ذكر آن در ستون دوم جدول

• تعيين ميزان كرويت، درصد گرافيت هاي كروي، تراكم گرافيت ها و قطر متوسط آنها(در بزرگنمايي× ۱۰۰ ) در چدن داكتيل مطابق با استانداردهاي ASTM A247، DIN EN ISO 945 و ISIRI 1597
• تعيين اندازه گرافيت هاي لايه اي و نحوه توزيع آنها(A، B، C، D و E)در چدن هاي خاكستري مطابق با استانداردهاي ASTM A247، DIN EN ISO 945 و ISIRI 1597

  پس از اچ

• تعيين متوسط اندازه دانه در دانه هاي ريز (۰۰-۱۴ ASTM) مطابق با استاندارد ASTM E112 و دانه هاي درشت(۰۰۰۰۰ or -4 to 7 ASTM) مطابق با استاندارد ASTM E930(ALA(as larg as)grain size) و دانه ها در ريزساختار دوفازي مطابق با استاندارد ASTM E1181

روش هاي تعيين اندازه دانه: روش هاي مختلفي براي تعيين اندازه دانه وجود دارد كه در اين جا فقط به روش مقايسه اي پرداخته مي شود.

روش هاي گزارش دهي اندازه دانه هاي دوبلكس(ASTM E1181)

• سولفور پرينت: در واقع يك آزمون كيفي است نه كمي، و شامل بررسي نحوه توزيع آخال هاي سولفيدي در سطح نمونه هاي فولادي با مقادير سولفور ۴/۰-۰۱/۰ درصد وزني و چاپ نحوه توزيع اين آخال ها بر روي كاغذ چاپ عكس مطابق با استانداردASTM E1180 است. بطوري كه در تصوير حاصله سولفيدها بصورت نقاط قهوه اي رنگ تشكيل شده توسط سولفيد نقره(Ag₂S) آشكار مي شوند.( فولادهاي حاوي سولفيدهاي كمپلكس مثل سولفيد تيتانيم يا كروم به محلول هاي تست واكنش نشان نمي دهند.)

 اين آزمون كه مكمل روش هاي ماكرواچ است جهت بررسي هموژنيتي محصول فولادي، الگوي جدايش، الگوي انجماد، وجود ترك و آخال و خطوط سيلان ناشي از كار گرم يا سرد نيز بكار مي رود.